De Burmeister un sin Radelsfimmel

t´ giwwt Minschen, dei möten jedes Radels, dat sei to läsen orre to hüren kriegen raden, süß hemm sei keen Rauh nich. Un dörch dei väle Aeuwung hemm sei den Bagen uck richtig rut, un ´t giwwt woll keen Radels, wat sei nich rutkriegen.

Sonen Radelsfimmel har uck de Burmeister von Sagard up Rügen - doon läwt hei noch, nu is he all ball söftig Johr dot - un hei künn woll von sick seggen, hei wir de König von dei ganzen Radelsrader, denn noch was em keen Radels in dei Möt kamen, wat hei nich furts rutkrägen här.

Nu was door äwerst de Oberföster von dei Oberfösterie Werder bi Saßnitz, de künn uck hellichen Radels raden, un de argerte sick öwer den Burmeister sinen "königlichen Schnack", as hei dat nennen ded, un hei här sick giern mal ees mit em wrangelt.

Un süh door, eens schönen Dags in´n Märzmand lepen sei sick bi dei Schneppenjagd in dei Stubbnitz in dei Möt, un as sei nah dei Jagd bi Gastwirt Bihrens up Stubbenkamer tauhopseten, doon füngen sei dat Prahlen mit dat Radelsraden an, un ´t durrt nich lang, doon was dat schönste Turnier in ´e Gang. Een geew den annern ümmer nige un schwönnere Radels up, äwerst keen würd hät. - So güng dat nu all stunnenlang. Doon seggt mit ees de Öberföster:

"Herr Burmeister, nu will ick Sei mal en Radels upgäwen, dat kriegen Sei nich rut, door gah ick jede Werr´ mit Sei in!"

"Oho!" reep de Burmeister, "ick werr´ mit Sei up hunnert Mark, dat ick´t doch raden doh!"

"Is gaud", seggt de Oberföster, "Sei gäwen mi hunnert Mark, wenn Sei nich rutkriegen, wat ich Sei fragen doh, un ick gäw Sei tehn Mark, wenn ick nich weit, wat Sei mi fragen. Sall´t gellen?"

"Is in Orrnung", seggt de Burmeister, un de Oberföster fröggt nu:

"Wat is dat? ´t kräppt up dei Ird, is grön, hett twe Benen, flücht in dei Luft rümmer, ward rod, hett vier Benen, kümmt wedder rünner, , ward blag, hett söß Benen!"

De Burmeister fängt an tau grüweln, hei termaudbarst sick den Kopp ´ne halwe Stunn, ´ne ganze Stunn, äwerst hei kriggt dat - Gottsverdammt! - nich rut. Doon ward hei fünsch, haugt up den Disch un brüllt: 

"Ne, ick weit ´t nich! Hier sünd hunnert Mark, äwerst nu rut mit dei Sprak! Wat is dat denn??"

Doon steckt de Oberföster geruhig dei hunnert Mark in un seggt:

"Ick weit ´t uck nich! Hier hemm S´teihn Mark!"

(Folge Muttländer!)

(veröffentlicht v. O. Wobbe im "Blinkfüer - Monatsblatt för Hus un Heimat" am 29. 08. 1929,
 Postkarte: Schlesische Lichtdruck u. graph. Kunstanstalt, Breslau)